G60

Om drie uur soundcheck……nee, nee het wordt toch vier uur, ja om vier uur in G60. We zijn hier nog wel een uurtje bezig, kom om vijf uur maar terug voor de soundcheck….. Dit alles voor een vroeg in de avondje non alcoholisch rocken. De concerten in de lokale hang-out starten om zes uur en zijn om tien uur afgelopen. Dat zijn nog eens tijden! Fexet speelt als vierde band, de eerste twee missen we terwijl er wederom een pizza naar binnen wordt gewerkt. De derde band Black Snakes is best aardig en een leuke aanloop naar Fexet. Met Fexet knalt de energie van het podium en blijft het maar stromen. Alcohol mag dan verboden zijn in G60 aangezien het niet goed is voor de jeugd, het geluid is echter zo hard dat menig jeugdige stokdoof moet zijn voor hij of zij legaal het eerste biertje mag drinken. G60 is dan ook goed geïsoleerd, frisse lucht of een briesje is nergens te bekennen en je kunt Rogier zelfs achter in de zaal ruiken. Zouden ze dit nu met intieme concerten bedoelen? De band was zelf niet helemaal tevreden over het optreden, terwijl er toch drie (te) dik opgemaakte meisjes bij de merchandise rondhingen…. Het tafereeltje wordt overstemd door een band, die in de voetsporen van Metallica hoopt te treden. De avond wordt afgesloten met een overtreffende trap op het gebied van geluidsvolume in het genre metal. Ik neem mijn toevlucht tot het officiële gedeelte van het Working Class Hero Festival, waar een Amerikaanse singer/sonwgriter me binnen no time tot gapen aanspoort. Rogier bleek, bij terugkomst in het appartement, dit stadium al gepasseerd te zijn en op één oor te liggen. Het was weer een verrassend en gevarieerd avondje.