EINDE

Hunting the Robot heeft nu al zijn eerste theatertoertje achter de rug en ontving wederom veel lof bij hun laatste optreden. Na het optreden was het wachten op de bus van vier uur ‘s nachts richting vliegveld. De band bracht nog enige uren door op een feestje van de zangeres van Of Monsters & Men, waar ze op sokken moesten lopen en hun eigen meegebrachte drank mochten drinken. Thuiszitten is hiermee tot feestje verheven….. Diezelfde meegebrachte drank ging er bij een enkeling op het vliegveld weer uit, waar we op sokken door de controle moesten. Het had alle ingrediënten van een feestje, maar voelde toch net anders. Ondanks de strenge controle ging mijn Zwitsers zakmes ongemerkt aan de controle voorbij. We moesten in IJsland bij het inchecken plotseling 50,- euro aan bagage overgewicht bij betalen, het zullen vermoedelijk die IJslandse wollen truien geweest zijn.

Zeven uur later staan we uitgeput op Schiphol en sluiten we het hele project af met een video interview voor een promotieclip van de HSMC. Ten slotte zijn de heren na een nacht zonder slaap in optimale vorm voor video opnames.

LIVE IN ICELAND

NOG EVEN...

Nog even en dan start het (afscheids)concert. Ik ontmoete gisteren nog de zanger van Retro Stefson, die op de komende editie van Eurosonic staat. Ik heb hem snel mijn laatste School's Out! cd overhandigd en hem gewezen op Hunting the Robot en het feit dat ze op Altersonic staan in Groningen. De band wordt vergeleken met Hunting the Robot, maar dat heeft meer met het beeld te maken dan met de muziek. Ik heb de cd even aangeschaft voor mijn collega's op kantoor zodat ze ook nog wat van IJsland meekrijgen en natuurlijk als opwarmertje voor Eurosonic.

FILMPJE MET DE NOREN

LAATSTE WOORDEN

De IJslandse bands Of Monsters & Men en The Assassin of a Beautiful Brunette schitteren door afwezigheid deze week, waardoor het eigenlijk meer een uitwisseling in IJsland is dan met IJsland. De financiële crisis in IJsland geeft mensen die nog werk hebben weinig vrije tijd. De mensen die geen werk meer hebben verzamelen zich daar en tegen regelmatig voor het parlement met olievaten en drumstokken. Ik zou dit gegeven aangegrepen hebben voor een workshop met onze jonge muzikanten om deze demonstratie muzikaal gezien wat interessanter te maken.

Met de organisatoren werd er vanochtend terug gekeken en vooruit geblikt. Er valt zeker noch het een en ander te verbeteren en het ligt in de planning dit volgend jaar te laten zien in Polen, Duitsland, Frankrijk en Nederland. Onze gastvrouw, die klein van stuk is en daarmee de bijnaam van hobbit heeft verworven, sloot deze uitwisseling af met wijze woorden en ging daarna op het podium op haar hoofd staan. Het zal een hele uidaging worden voor de bands om dit vanavond nog te overtreffen.


Hunting the Robot is inmiddels aan het soundchecken in Tjarnarbio en speelt vanavond als een na laatste band. Waarna we ongeveerd direct richting bus gaan die ons naar het vliegveld brengt……ik denk dat we morgen allemaal enigszins moe zullen zijn.

RUSTIG DAGJE

Vandaag niet echt veel gedaan, wat niet vervelend was. Nog wel een toertje gehad langs wat musea en het podium waar de bands morgen gaan spelen.

Zodra er sneeuw ligt is het thema van deze week Imagine als sneeuw voor de zon verdwenen en gaan ze elkaar te lijf met sneeuwballen.

FACTORY

Gisterenavond was het dan eindelijk zo ver en konden de bands elkaar en het publiek in de Factory laten zien wat ze in huis hadden. Hunting the Robot trapte af……..en ik vond ze echt geweldig, waarbij ik zeker niet de enige was. Ook een label baas(je) bleek geïnteresseerd en morgen hebben ze een afspraak met hem. Van de andere bands, die nog niet eerder deel hebben genomen aan een project van het Stage Europe Network was ik meer dan aangenaam verast door de Poolse band California Stories Uncovered. Aangezien ik voor veel mensen waarschijnlijk geen graadmeter ben voor goede muziek, zou ik zeggen luister zelf even!

Hoewel ik over een aantal jaren natuurlijk graag zeg; ik heb ooit nog een slaapzaal gedeeld met de Hunting the Robot, heb ik er toch maar even voor gekozen om gedurende twee nachten wat slaap in te halen op een eigen kamer.

SUNDLAUGIN

Deze middag een bezoek gebracht aan de geluidsstudio van Sigur Ros. Naast dat het er sfeervol uitzag, heeft het natuurlijk wel wat om te zien waar die, in mijn oren, fantastische muziek is opgenomen. Hunting the Robot zag het volgens mij ook wel zitten om hier wat nummers op te nemen en overhandigden snel hun EP. Even later weer gevolgd door mij, waarbij ik nog even aan de praat raakte met deze geluidsman van Sigur Ros. De man bleek wel eens gehoord te hebben van The Death Letters en de studio was meer dan betaalbaar……..hmmm, zullen we de School’s Out! vol.7 maar eens in IJsland opnemen?

ps. het sneeuwt....

MISSIE

Vanochtend werden in het bijzijn van een vertegenwoordigser van Youth in Action, de coverversies van Imagine ten gehore gebracht. Een groep Europese jongeren die samen een lied van Lennon over vrede spelen……het is toch haast te veel van het goede. Blijkbaar is ook niet iedereen in Reykjavik onverdeeld enthousiast over de missie van Yoko-Ono en haar Imagine Peace project.

Ook Hunting the Robot heeft een missie, al betreft het hier niet direct wereldvrede, maar het zoveel mogelijk op de juiste plekken verspreiden van hun EP. Wie weet heeft het massaal luisteren van deze EP uiteindelijk wel het zelfde resultaat. Ik daar en tegen heb een veel praktische overweging; de doos met School’s Out! en Heart Breakers & Ass Shakers cd’s wil ik absoluut niet weer mee terug slepen. Ik heb dezelfde ‘juiste plekken’ voor ogen als de Robots en volg ze in hun voetsporen. Strategisch werkt dit heel goed, want als ik de twee cd’s deponeer onder het houden van een snel promo praatje, weet de betreffende persoon te melden dat hij Hunting the Robot al heeft ontmoet. Nog even en de heren zijn bekend in Reykjavik.

STILTE VOOR DE STORM

Het was meer dan vreedzaam vandaag, er gebeurde eigenlijk niets opzienbarends. Er werd in gemixte bandsamenstelling ijverig gewerkt aan een cover van John Lennons Imagine. Morgenvroeg krijgen we het resultaat hiervan in viervoud over ons heen gestort. Ik hoop dat het bij die vijf nummer blijft, want geologen waarschuwen dat de IJslandse vulkaan Grimsvotn op uitbarsten staat. Grote hoeveelheden water stroomden gisteren weg van de gletsjer, die op de vulkaan ligt. In 2004, bij de laatste uitbarsting, gebeurde dat ook. De Grimsvotn kwam ook in 1996 en 1998 tot uitbarsting. In april stuurde de IJslandse vulkaan Eyjafjallajokull grote aswolken richting Europees vasteland, waardoor het vliegverkeer dagenlang in de knoop lag. Ik heb voorlopig nog geen moeite met het idee om nog wat langer in IJsland te blijven en voor Hunting the Robot valt er voorlopig ook nog genoeg te promoten; zolang de voorraad promo materiaal dit ten minste toelaat.

Morgen wordt er opgetreden in De Factory en ik ben vast niet de enige die benieuwd is naar de andere bands.

PEACEFUL DAY

Met de bierprijzen hier in IJsland valt er niets te vieren, dus ik zwijg angstvallig over mijn verjaardag. Via facebook waren er echter toch wat mensen gealarmeerd en halverwege de dag wist iedereen dat ik jarig was en stroomden de felicitaties binnen.....toch leuk. Het werd een rustige dacht die begon met een duik in een typisch IJslands zwembad. Ik was niet de enige die in de veronderstelling was dat we in een soort van vulkanisch gestookte waterbron zouden belanden. De bus zetten ons echter af bij een gebouw dat verdomd veel leek op een zwembad zoals wij dat ook kennen......en inderdaad niet alleen van buiten, maar ook van binnen had het overeenkomsten. Er was echter wel een zeer warm buitenbad waar alleen je hoofd aan de kou werd blootgesteld. Je kon je hoofd onder water ook blootstellen aan John Lennon zijn Imagine dat speciaal voor ons onderwater gedraaid werd.......mijn hoofd twijfelde. Toen even later Pandabeer van Animal Collective uit de speakers bubbelde werd mijn interesse geprikkeld, al was het alleen al door de associatie met jagen (voor de mensen die de grote lijn nog zien). Tegen de tijd dat ik bijna verschrompeld was en anderen er als gekookte kreeften uitzagen, vervolgden we ons dagprogramma.

Door het warme water helemaal loom geworden, werden we getrakteerd op de punkgeschiedenis van IJsland in de vorm van een 1,5 durende documentaire. De punk heeft een grote invloed gehad op de ontwikkeling van de muziek die er op volgde, maar of het nou zulke interessante muziek was weet ik niet. Ook Bjork kwam nog even voorbij op 16 jarige leeftijd.

De dag werd vervolgd en afgesloten met een bezoek aan een klein eilandje, op een koude boot, waar Yoko-Ono haar Imagine Peace Tower heeft genesteld. Verdere uitleg over het idee en doel van dit kunstwerk is hopelijk volkomen overbodig. Niet alleen het thema van vandaag, maar van de hele week is hiermee bepaald. De aanwezige bands, worden gemixt en gaan aan de slag met dit nummer....en nu maar hopen dat dit tot vreedzame samenwerking leidt.

Ik eindig de dag met een Viking bier…

EN NU DE FOTO.....

DE ZUS VAN..

Vandaag gingen de bands op pad om Reykjavík te verkennen, met de opdracht een foto te maken voor hun (volgende) album. Ik volg Hunting the Robot die deze gelegenheid vooral aangrijpt om hier en daar wat contacten te willen gaan leggen. Helaas zijn de meeste platenzaken en zalen dicht en belanden we op een overdekte markt. Een ander doel betrof namelijk een lekkere warme IJslandse wollen trui, die ook nog een beetje betaalbaar zou zijn. Wanneer ze onze gastvrouw Asa met de zus van Jónsi hier tegen het lijf lopen en haar snel een cd-tje toestoppen, en de heren even later allemaal in een wollen trui rondlopen, lijken beide doelen behaalt....nu die foto nog.

IJS EN IJSKOUD

De bemoederende woorden bleken aan dovenmansoren gericht, wat natuurlijk te verwachten is bij muzikanten, en aangekomen in de hostel verscheen er al snel een fles Jägermeister ter tafel. Of Hunting the Robot echt van Jägermeister houdt, of dat het een geniaal doorgevoerd concept betreft weet ik niet......maar als er tijdens de internationale avond door Hunting the Robot een jachtschotel wordt geserveerd is alles duidelijk.

Het drinken van wat dan ook met enige procenten zal op de kamer moeten gebeuren, want je moet hier 20 jaar zijn om het te mogen nuttigen. De Polen hebben deze leeftijd al weer een tijdje geleden bereikt en wisselen regelmatig een zakfles met doorzichtige vloeistof uit. Ik ben natuurlijk bevooroordeeld en denk meteen aan wodka. Als ik een van de polen wat van de vloeistof op zijn hand en van zijn hand in zijn baardharen zie smeren, brengt hij me toch even in verwarring. Of hij wil naar alcohol ruiken om een vooroordeel overeind te houden of ze drinken met z´n allen parfum, het zou zomaar allebei kunnen.....

VAN DIE DINGEN

Op het lijstje van dingen dat mee moest naar IJsland stond ook een zwembroek…… zelf liep ik meer te denken aan handschoenen, een sjaal en muts. Waar vind je in dit jaargetijde nog een zwembroek? In de sportzaak zo bleek. De keuze was echter beperkt, maar gelukkig hadden ze nog iets in mijn maat met bloemen……. Blij met mijn nieuwe zwembroek en inmiddels in zomerse sferen, vergat ik natuurlijk mijn handschoenen, sjaal en muts…..die ik nu toch echt harder nodig heb dan een zwembroek.

Het inchecken op Schiphol verliep soepel aangezien de baliemedewerkster een aantal kilo’s instrumentenbagage door de vingers zag. Ik heb dit gedrag onmiddellijk beloond met de nieuwste School’s Out! cd. Opgelucht vervolgden we onze tocht richting de gate. Nadat Lloy, nog net niet naakt, voor de zoveelste keer door de detector liep bleef het licht op groen en hadden we ook deze hindernis genomen. Bij de laatste uitdaging; de gate, lijkt IJsland even heeeeel ver weg, want twee identiteitskaarten zijn gescheurd en dit stemt de controlerende bemanning allerminst vrolijk. Het hoofd van de controle is moeder en ze strijkt over haar hart, met de bemoederende oproep niet in aanraking te komen met de politie en dus geen drank en drugs te gebruiken. Ik kan niet anders dan dit beamen en ben blij dat ik dit item verder niet meer hoef aan te roeren…. Terwijl mijn hoofd nog volop bezig is met, wat als… en hoe dan…. vergeet ik haar zo’n welverdiende School’s Out! cd te geven.

We zijn in IJsland……

WEEKEND

Na een TURBULENT weekje op een boot, pak ik het vliegtuig samen met Hunting the Robot richting IJsland. Kapthijn en crew vaart in de tussentijd richting de Definitie van Doopheid. Het wordt een leuk weekend voor de prijswinnaars van de High School Music Competition 2010.

FRANCE @ NL

NOG MET DANK AAN..

(BIJNA) ALLE DEELNEMERS

DRIVE BY CONCERT

Zaterdag had de finale van het Stage Europe Network moeten plaatsvinden tijdens Rottepop…maar ja Rottepop was afgeblazen. Verschillende opties passeerden de revue, maar uit de brainstorm met Bazz ontstond het ultieme idee voor een drive by concert. Alle bandjes hebben gisteren dan ook een exclusief concert gegeven in een rijdende Amerikaanse schoolbus. Opstapplaats was het festival Along the Tracks in Barendrecht. Zelf was ik getuige van het concert van Of Monsters & Men die hun mooie liedjes ten gehore brachten terwijl het groene landschap aan me voorbij trok. Wauw! Dit en de optredens van de andere bands zijn vastgelegd op film en over twee weken te zien en te horen. Terwijl de Franse band een nummer op het dak van de schoolbus ten gehore bracht, hadden de Noren nog een ’concert from the roof’ vanaf het dak van de Beuk als onderdeel van het festival Along the Tracks. Het was niet alleen een verrassende en eenvoudige vondst, maar ook nog eens een geweldige band. Het wordt misschien tijd om het vaste concept van een band op een podium voor een matig gevulde zaal met bierdrinkers wat te verfrissen……ideeën zijn welkom.

Na hun schoolbusavontuur bleek dat de bands een intensieve week achter de rug hadden en het festivalterrein meden om weer richting hostel te keren. Met degene die nog wat puf hadden sloten we de week af aan de maas, met een speciaal door de gemeente Rotterdam georganiseerd vuurwerkfestijn, dat gepaard ging met de klanken van de band Europe……nou zeg ik je.

FUCK

Het slapen tijdens zo'n week schiet er altijd een beetje bij in dus veruilde ik mijn bedje in het hostel af en toe voor mijn eigen bed in Delft. Dit had echter ook niet altijd het gewenste effect, zo werd ik vrijdagnacht of eigenlijk meer zaterdagochtend heel vroeg wakker gebeld.

Na het opruimen en inpakken van alle apparatuur in de Koornbeurs ging ik op zoek naar het dichtsbijzijnde bed, terwijl een groot aantal deelenemers het Delftse uitgaansleven exploreerden. Dit neemt op zich niet heel veel tijd in beslag, dus rond vier uur in de ochtend waren ze terug in het hostel in Rotterdam. Tot grote schrik van de IJslandse begeleider bleek de kamer, de Dutch Delight in delfts blauwe sfeer (voel ik me toch nog een beetje thuis in den vreemde), die we delen bezocht te zijn door een inbreker. Terwijl het slechte geluid van de Koornbeurs nog nagalmde in mijn hoofd, mengde zich dit met het al even beroerde geluid van mijn nokia. Een verhaal over inbraak en politie.....viel pas na een paar minuten op zijn plaats. Aangezien het najagen van dieven in Rotterdam onbegonnen werk is, trachte ik de slaap maar weer te hervatten. De volgende ochtend bleek dat de inbreker een sleutel had en onze kamer ontdaan had van een laptop, paspoort, kleren en gadgets van de IJslandse begeleider. Mijn bagage bestond uit Popunie goodie bags en ondanks dat de inbreker ze allemaal had doorgespit (zo'n 15 stuks) ontbrak er niets, het was dus zeker geen muzikant... Er bleek verder in het hostel niets te missen, dus vermoedelijk was de inbreker een gedupeerde van de Icesave-affaire of was zijn vlucht naar Ibiza geanuleerd door een actieve vulkaan, die compensatie zocht..... Gelukkig bleek bij de aangifte dat het politieraport plus een identificatiebewijs voldoende waren om het land te kunnen verlaten, want negen dagen zo'n project draaien is genoeg..... Hoe dan ook fuck.

GELUID

Gisteren de laatste opnames gemaakt van de nummers die in gemixte bandsamenstelling in 2,5 dag tot stand zijn gekomen. Daarna zijn we naar Delft getogen voor een optreden in de Koornbeurs, voorafgegaand door enkele presentaties van locale jongereninitiatieven en het onvermijdelijke gapen naar Delftsblauw. De Koornbeurs is een uiterst sympathieke tent zowel als gebouw als wat betreft de mensen die er werken. Helaas bleken beide ingrediënten niet genoeg voor het neerzetten van een complexe avond als de onze met zes zeer uiteenlopende bands en geluidswensen. Het duo achter de geluidstafel zou zich toch eens ernstig moeten bezinnen op een andere hobby of een gedegen geluidscursus. Over het algemeen was het geluid tijdens de concerten de afgelopen week niet (of juist wel) denderend, met uitzondering van het Stadspodium Rotterdam. Een volgende keer neem ik een eigen geluidstechnicus mee, dat is zeker.

STUDIO

Meer studio foto's en nieuwe bandfoto's op facebook.

ETEN

Gisteren werden we getrakteerd op een ware hiphop documentaire en een aantal nummers van Mitss & Kapthijn en crew. Alle landenpresentaties gaan gepaard met het serveren van het nationale genotsmiddel. Meestal is dit in vloeibare vorm, maar dit keer ging het in rook op. De presentatie van de Fransen daarna, kon dan ook niet meer stuk en de akoestische set van hardrockformatie Alienation werd met veel enthousiasme ontvangen. Grote afwezige bij deze presentatieS waren de IJslanders, wellicht wilde de begeleider de groep behoeden voor de verderfelijke gewoonten in Nederland. De vragen die hun afwezigheid opriep beantwoorde ik met de mededelingen dat ze waren vissen. Ik moet misschien toch wat voorzichtiger zijn met grappen, want de Duitse band vroeg aan hun begeleider waarom de Noren aan het vissen waren. Uiteindelijk bleken ze niet zozeer achter vis aan te zitten, maar achter een steak. Deze steak moest blijkbaar nog uit een wei geplukt worden, want het koste ze de hele avond om het dier te verorberen. Jammer …… dit vonden de overige gasten in hostel ROOM niet want door het uitje van de IJslanders hadden we ook vandaag weer eten over. Er is een hele groep armtierige backpakkers die dankzij Youth in Action iets te eten krijgen.

MEER FOTO'S OP...

Facebook

VOORTGANG

DJ Stefanovici is ook gearriveerd en daarmee is de bemanning van Kapthijn en Mitss compleet. Ze waren gisteren druk in de weer om hun kooi slaap gereed te maken, maar de verwikkelingen zagen er niet uit alsof het veel nachtrust ging opleveren. De ochtend bleek dan ook wat complicaties te geven.

De gemixte bands hebben vanochtend opnieuw in de oefenruimte gerepeteerd op hun nieuwe songs. De eerste band is vanmiddag naar de Zadkine Popacademie getogen om de studio in gereedheid te brengen, voor de opnames van de vier bands die voor morgen gepland staan. Drie andere bands staan nu in de Animalsound Record Studio om een nummer op te nemen met dierengeluiden…….ik ben benieuwd. Ook Feedback wordt vanmiddag aangedaan, om te staren naar, voor deze jonge muzikanten wellicht nog onbetaalbare dingen.

Vanavond zijn de laatste landen presentatie, en is het de beurt aan Nederland. Mitss & Kathijn en crew hebben een eigen documentaire geproduceerd over hiphop. Het Franse Alienation speelt een akoestische set, en dat is gezien de muziek die ze maken een verassende keus.

MENINGEN

De nieuw geformeerde bands werkten gisteren hard en met succes aan een nieuw nummer, waarin het thema van dit uitwisselingsproject verwerkt wordt. Vandaag wordt er opnieuw de hele dag samen geoefend in de oefenruimtes van WaterFront, want vanaf donderdag worden de vijf nieuwe nummers opgenomen bij Zadkine popacademie.

We peilen bij de deelnemers regelmatig of ze het een beetje naar hun zin hebben. Naast het enthousiasme over de optredens en het samen aan een nieuw nummer werken, wordt het heen en weer lopen tussen hostel ROOM en WaterFront als ook onze Nederlandse lunch als minder ervaren. Beide zijn gezond en compenseren het verder naar ongezondheid neigende leven van deze jonge rockers, dus we houden het er lekker in….. Dat waren de deelnemers over ons en dit is de pers over hun: http://3voortwaalf.nl/artikelen/artikel/43890244 en http://3voortwaalf.nl/artikelen/artikel/43890273

JAMMEN

Het regent nog steeds en het bleek niet specifiek aan de Poolse band te liggen, hun naam doet ook het tegendeel vermoeden en je kunt ze dan ook nog steeds bewonderen aanstaande donderdag in de EXIT in Rotterdam of aanstaande vrijdag in de Koornbeurs in Delft. De vermoeidheid begint al toe te slaan en het aantal taalfouten in deze stukjes gaat hierin gestaag mee. Dus dat belooft wat voor het eind van de week. Gisteren ben ik ook nog door mijn enkel gegaan, waarop ik mijn veronderstelling dat een rollator behoeftige zelfs zonder rollator in minder dan een half uur van hostel ROOM naar WaterFront kan lopen in de praktijk kan testen.

Gisterenavond hebben we de bands proberen te laten jammen in de Beuk in Barendrecht. Dit jammen ging niet vanzelfsprekend want de heren en dames muzikanten bleken op eens een stuk terughoudender. Na enig touwtrekken van Sjoerd (Face Tomorrow) had iedereen toch minstens één keer op het podium gestaan tegen het eind van de avond. Het ijs was in ieder geval gebroken, mede met dank aan de consumptie-munten. Na wat strategische ingrepen waren er plotseling vijf nieuwe land-gemixte bands ontstaan. Vanochtend zijn ze gestart met repeteren onder toeziend oog en luisterend oor van Sjoerd, in de oefenruimtes van WaterFront.

Ps. Vanavond een akoestische set van Of Monsters & Men in hostel ROOM v.a. 20.00 uur.

REGEN

Ik kom nog uit de tijd van de hit ‘Zachtjes tikt de regen….’ van de ongeëvenaarde Rob de Nijs, maar ook vandaag kwam de regen weer met bakken uit de lucht. Het had geen wezenlijke invloed op de optredens van Of Monsters & Men, Shiny Beats en Mitss & Kapthijn, maar wel op het publiek dat vandaag massaal had besloten lekker thuis te blijven. De enkeling die de moeite nam om op het Grotekerkplein in de regen te luisteren naar de bands werd getrakteerd op drie mooie optredens.

Mijn auto is inmiddels volgepakt met gitaren, keyboards en duistere koffertjes van zo’n zes bands. Nog even en ik ben met mijn Opel Corsa een beduchte concurrent van Plugg Backliner & Stagecrew….. Zo heb ik meteen even sluipreclame gemaakt voor onze gewaardeerde Roman.

Vanavond gaan de bands jammen en worden er nieuwe bands samengesteld, ik ben benieuwd.

Ps. Als je dit leest moet je vooravond toch echt even naar hostel ROOM komen waar de Noorse en IJslandse band een un-plugged sessie doen van 20.00-22.00 uur.

YOUTH IN ACTION

Alle deelnemers aan dit Stage Europe Network project waren vanochtend om 9 uur wakker en paraat om te vertrekken. Ik had bij mijn tijdsplanning eigenlijk niet gerekend op deze stiptheid en daarom wat extra reistijd ingepland, zo had ik 1 uur uitgetrokken om van hostel ROOM naar het Grotekerkplein te wandelen. Voor wie beide locaties kent, weet dat zelf een rollatorbehoeftige zonder rollator dit in minder dan helft van de tijd kan. Na het trotseren van een fikse regenbui kon ik ze nu in ieder geval blij maken met de mededeling dat ze vanaf nu pas om 9.30 uur paraat hoefden te staan…….zul je zien dat ze dit dan niet lukt. Afijn, de ochtend stond in het teken van het thema van deze uitwisseling ‘To Be Young in Europe’. Voorafgaand hieraan gaf ik een korte introductie op het programma jeugd van de Europese Unie, dat dit project mede mogelijk heeft gemaakt, maar jongeren ook zelf nog allerlei mogelijkheden biedt als European Vollunteer Service (EVS) en Youth Initiatives. Mij verhaaltje leek toch een beetje het soort van het ene oor in en het andere weer uit. Gelukkig had ik van het NJi, de uitvoerder van het programma Youth in Action in Nederland promotionele T-shirts gekregen. Deze T-shirts bleken zo overweldigend lelijk dat ze de deelnemende jongeren nog lang bij zullen blijven. Vanzelfsprekend zijn ze direct gedegradeerd tot slaapshirts en kunnen ze mogelijk de dromen van de jeugdigen richting een mooi Europa sturen. Ronduit een briljante vondst.

WESTERPOP

Naast het grote podium van Westerpop leek het kleine podium van het Stage Europe Network wel erg klein, staand op het podium bleek het niet alleen een kwestie van verhoudingen; het was gewoon een heel erg klein podium. Verassend genoeg bleek dit kleine podium juist te zorgen voor een intieme sfeer waardoor de jonge bands groots over kwamen. Aangezien mij geen onpartijdigheid verweten kan worden, kan ik met een gerust hart zeggen dat de bands op het Stage Europe Network podium allemaal een fantastische show hebben gegeven. Het Franse Alienation veraste me met een zeer dynamieke en goede liveset, Mitss en Kapthijn deden het als altijd goed en deze rauwdouwers weten in hun nummers altijd een gevoelige ‘snaar’ te raken en na het nummer Kapsalon begreep ik waarom de heren mijn omvang ruim overtreffen.Het IJslandse Of Monsters & Men bracht prachtige liedjes met een even prachtige IJslands-Engelse tongval. De heren van Fucking in Champaign kwamen net op tijd het station van Delft binnen rollen om een energieke up-tempo show neer te zetten waar de eerste dronkelap in het publiek volledig van uit zijn bol ging. De Haagse indierockers van Woot namen de honneurs waar voor het Noorse World Service, die zich zelf op dat moment onder het publiek aan het promoten was door post-it's met hun website op ruggen achter te laten. Woot was duidelijk lekker op dreef en was na afloop in no time door hun cd’s heen. De Poolse band Shiny Beats (niet te verwarren met Beasts) sloot af met een opzwepende en goed dansbare set. Ik denk dat het de band niet heeft geschaad dat ze de drummer hebben vervangen voor een drumcomputer. Tijdens hun set kwam de regen met bakken uit de lucht en ik vroeg me af of het iets met de band te maken had? Mocht dit morgen weer gebeuren op het Stadspodium Rotterdam, dan stuur ik ze ondanks hun geweldige set toch terug naar Polen.

GASTVRIJ ROTTERDAM

Alle bands stonden om 9.00 paraat zoals afgesproken, maar ja je weet……..dus mijn dag kon niet meer stuk dacht ik. Aangezien er toch het nodige aan gitaren, synthesizers e.d. mee moest richting het station, bedacht ik me dat een tram toch wel zo aardig zou zijn i.p.v. een stevige wandeling van hostel ROOM richting CS. Als schaapsherder stapte ik als eerste in de tram om even de tickets te regelen. De trambestuurder vond dit blijkbaar meer dan genoeg en sloot prompt achter mij de deuren en trapte op het gaspedaal. Al vloekend en tierend begaf ik mij naar de RET man, die mij doodleuk vroeg of ik een ticket wilde. Ik zei dat ik er graag 30 had gewild, maar nu zou volstaan met een gratis ritje tot de volgende halte. De rest had inmiddels toch gekozen voor een voettocht richting station en ik voegde me weer bij ze. Bij het naderen van de volgende tramhalte en het naderen van een nieuwe tram, deden we toch nog een hernieuwde poging…….deze tram nam zelfs niet de moeite om te stoppen. We wisten natuurlijk al dat Rotterdam het niet zo heeft met popmuziek en de ene naar de andere zaal gesloten wordt, maar dat de tram je laat staan zodra je met een gitaarkoffer rondloopt, gaat toch wel wat ver. Lopend bereikte we het NS station richten popstad Delft…….

HOND IN DE POT

Net als het weer nu druppelden de bands gisteren binnen en net voor het avondeten was iedereen in Rotterdam. Anouk had de eetlust van de jonge muzikanten iets overschat en tot diep in de nacht zat nog menige hostel gast van chili met rijst te genieten…..de pan was vanochtend leeg maar er loopt dan ook een hond rond in het hostel of eigenlijk ligt er een hond in het hostel dus…

We vetrekken zo richting Westerpop in Delft en laten we hopen dat het weer een beetje mee zit.

START

Ik ben als eerste op de verzamellocatie hostel ROOM, waar gedurende de dag de deelnemende bands zullen binnendruppelen. Het is 10.00 uur en ROOM is nog aan het ontwaken en ik ook. Ik instaleer mijn labtop en ga op zoek naar een kop koffie terwijl de gast tegen over mij zijn (vermoedelijk) eerste joint draait. Ik vraag me af of je daar nou wel wakker van gaat worden, maar die gast ziet er ook niet uit als iemand die hier naar streeft. Het wachten is op de Poolse groep Shiny Beats die zo rond dit tijdstip zou moeten arriveren…….

WOOT OP WESTERPOP

De Noorse band World Service heeft een langzame drummer, die pas na Westerpop in Nederland arriveert. Een drummerloze set was geen optie en dus……paniek in de tent; eentje die gelukkig niet buiten stond en gewoon beschikte over alle communicatiemiddelen. Toen uit een ander tentje WOOT was teruggekeerd van de low lands naar het Haagse, was er een fantastische vervanger gevonden voor World Service. Te gek om deze HSMC finalist van 2009 weer te horen spelen…om 18.15 uur op het Stage Europe Network podium van Westerpop.



Ps. Voor Delftenaren op vrijdag 3 september zal World Service te horen zijn in de Koornbeurs.

CARNIVAL

Deze blog volgt het wel en wee van de winnaars van de HSMC op tour naar het buitenland………….met Hunting the Robot was ik gisteren bij de Loonse en Drunense Duinen en dit prachtige landschap mag toch best als buitenland beschouwt worden. Als 2e prijswinnaar van de HSMC zat er nog een videoclip in het prijzenpakket van Hunting the Robot. De clipmaker Jan Willem Wit had in overleg met de band gekozen voor de Loonse en Drunense Duinen. Naast dat het dicht bij de hometown van de band ligt is het ook nog een stilte gebied…., de ideale plek dus voor een clipopname met een band. Hoewel er inderdaad weinig geluid werd geproduceerd tussen de recreërende rustzoekers met hond en kind, was er toch vrij snel een boswachter ter plaatse. Vergunning? Ondanks mijn vorige blog, trachtte ik koste wat het kost, het niet aan de stok te krijgen met deze meneer in en van het groen. Argumenten rond poepende honden en luidruchtige kinderen slikte ik net op tijd weer in. We werden gedoogd voor een uurtje…… en rond middernacht verlieten we de Loonse en Drunense Duinen, na ook nog prachtige opnames te hebben gemaakt van Hunting the Robot midden in het bos en bij nacht omringd door lampen en een oorverdovende generator die voor de elektriciteit zorgde…… Na een dergelijk dag kan het niet anders dan dat dit een geweldige clip gaat worden van het nummer Carnival

DRUMMERS

De partnerorganisaties in het Stage Europe Network beginnen nu wakker te worden en te beseffen dat ze over zes dagen een week in Nederland verblijven. Het gevolg is een ware mailterreur met vragen, vragen……en problemen. Spoorloze drummers en drummers die inmiddels door een drumcomputer zijn vervangen. Alsof we het nog niet druk genoeg hebben met dit Europese project met jonge bands, weet de drummer van de PopKids band net voor de start van het nieuwe workshopseizoen op basisscholen, doodleuk te melden dat het hem toch niet gaat lukken dit seizoen. Wat is dat toch met drummers……? Als ex-drummer ben ik ook een vervelend mens en heb ik mijn drumstokken maar weer eens uit de kast gepakt en ga ik er de komende week maar eens flink op los meppen………tot ik vervangen word door een drumcomputer natuurlijk.

NOG ACHT DAGEN......

FESTIVAL GEZOCHT

Ik vrees dat de konijnen bij Rottepop iets te goed hun best hebben gedaan, want de stroom is er af en de stekker er uit. Door tegenvallende kaartverkoop heeft de organisatie van Rottepop besloten het festival af te blazen. Heel jammer voor de bands uit het Stage Europe Network die tijdens Rottepop zouden optreden. Wie zoekt er nog een compleet podium met backline en zes bands voor zijn festival?

SEN OP ROTTEPOP

SEN presenteert jonge honden/konijnen op Rottepop!

NOG CLIPJE UIT BREMEN

UP-NEXT

STAGE EUROPE NETWORK

BREMINALE FESTIVAL 2010

....SNEL NAAR HUIS

De optredens in de Stage Europe Network tent op het Breminale Festival waren meer dan geslaagd. Het was ook leuk de Kleinstadthelden weer te zien, die vorig jaar een aantal optredens met Starcatcher (winnaar HSMC 2009) deden in het kader van de uitwisseling met Bremen. De muziek en de performance van het jonge Mhoo uit Noorwegen, die we ook in Drammen hadden gezien, deed het uitermate goed in Bremen. Aangezien Kapthijn en Mitss er ook van onder de indruk waren even een speciale vermelding dus. In tegenstelling tot wat ik inmiddels een beetje gewend ben, was iedereen om 10.00 uur paraat voor het ontbijt om even later weer richting huis te rijden.......er moet tenslotte vanmiddag thuis voetbal worden gekeken.

HE DJ

Kapthijn en Mitss lijken dj's te verslijten, want opnieuw is Stefanovici niet van de partij, maar is ook de dj van de show in Frankrijk nergens te bekennen. Nu is daar Niels als inval dj/mc/driver en designer van het promo materiaal dat binnenkort uitkomt. Ik pik nog net een nummer mee waarbij deze dj/mc/etc. en Mitts een song meedoen met de Franse punk/rock band No Way. De rest van het optreden van Kapthijn zie ik backstage op een i-phone....

DE BOOT GEMIST

Bremen is groter dan je denk want ik mis Kapthijn en Mitss net als ik aankom in het hostel, als ik later aanschuif bij de lunch zijn ze ook net weer weg, tijdens hun souncheck zit ik in een voorbesprekening van het panel dat even later plaatsvindt en tijdens hun show zit ik in dat zelfde panel. Het twee uur durende panel ging over de toekomst van de muziekindustrie in het Duits. Mijn Duits is nog ergen dan mijn Engels en met de muziekindustrie heb ik niet zo veel op. Ben toch meer het Do it Yourself type. Dat een deel van de heren in het panel mogelijk in de toekomst werkeloos wordt door verdergaande digitalisering zal me eigenlijk bratwurst zijn. Voor het maken en reproduceren van eigen muziek is de toekomst rooskleurig en dit is vooral goed voor jonge beginnende muzikanten.......toch? Afijn we hebben het Stage Europe Network, waar ook de optredens tijdens de Breminale onderdeel van uitmaken, weer even onder de aandacht kunnen brengen.

OP WEG

Kapthijn en bemanning gaan vandaag richting Bremen met hun eigen bolide. Voor iedereen die nu verder fantaseert en zo'n grote pooierbak met schaars geklede vrouwen en een stevige hiphop beat op zijn netvlies heeft staan; dacht het niet..... Hun entree tijdens Wantijpop leek in niets op dit alles, behalve de stevige hiphop beat dan. Ik verwacht dat het nu wel niet anders zal zijn. Ik voeg me morgen op gepaste wijze bij hun met mijn Opel Corsa....

WE ZIJN ER KLAAR VOOR

Terwijl heel Nederland bij deze woorden oranje kleurt, bedoel ik natuurlijk het optreden van Kapthijn en Mitss bij onze oosterburen tijden het Breminale Festival op donderdag 1 juli in Bremen. Gelukkig is het WK nog niet zo ver gevorderd dat we elkaar naar het leven staan en kan Kapthijn nog rustig een oranje shirt aandoen tijdens de show.

Sex en provence

Aix en provence, beter bekend als “Sex en provence” deed zijn naam eer aan. De mooie idyllische straatjes en oude gebouwen, de warmte en de zeer mooie Franse dames. Daarbij was er liefde voor Kapthijn's nummers! Oftewel een zeer geslaagd weekend in AIX!

Kapthijn aan zet

Na een dag genieten is het vandaag zo ver: Class Eu Rock. Eens even kijken of het dan net zo gaat als gister: game, set and match...

Leven als een god in Frankrijk

NAAR FRANKRIJK

NEXT

De agenda van Kapthijn en Crew:
zaterdag 12 juni Wantijpop Dordrecht
zaterdag 19 juni Vlietpop Leidschendam
maandag 21 juni CLASSeuROCK Aix (fr)
donderdag 1 juli Breminale Bremen (de)

HIPHOP

FESTIVAL

Het gras was groen, het weer prachtig, het podium en geluid goed en de bands/ acts gaven allen een goede show weg op het buitenpodium van het Working Class Hero Festival in Drammen. Ondanks dat het publiek het een beetje liet afweten, gaven Kapthijn, Mitss en Stefanovici een goede show weg....en het nummer Bunad heeft zich inmiddels definitief in mijn brein gevestigd. (en niet alleen bij mij denk ik) Het was de afsluiting van een week met muzikanten uit IJsland, Frankrijk, Duitsland, Noorwegen, Nederland en Polen.
In de avond werd er weer volop gerockt op de binnenpodia van het festival. Na twee dagen oude rockers aanschouwen, weet ik het zeker ik heb het helemaal gehad met de Noorse rock. Gelukkig waren daar The Death Letters die met hun goede en energieke show, de Noorse rockers allen ver achter zich lieten. Na het winnen van de High School Music Competition in 2008 is deze band alleen maar verder gegroeid. Terwijl ik aan het eind van het festival nog stond te genieten van Proviant Audio met een combinatie van elektronica en live muzikanten, ging in het hotel het brandalarm af en stond iedereen in zijn pyama buiten op de straat. Dat heb ik dan helaas gemist..... Natuurlijk was er geen brand, maar had weer zo´n dronken rocker het brandalarm geactiveerd. Ik vrees dat dit soort heren alleen op deze manier nog wat vuurwerk kunnen veroorzaken.

RETURN OF THE VIKING

Bij het horen van John Olav Nilsen & Gjengen haakte ik gisteren af. Rockende veertigers met een standaard rocksound en overeenkomstige attitude zijn geen concurrentie voor de verlokkingen van een bed. De rockers van J.O.N.G. (not) lieten zich na het optreden vollopen met bier wat, met de bierprijzen hier, aangeeft dat ze blijkbaar ook nog geld kregen voor hun optreden. Eén van de bezopen cliché rockers stortte zich in de lobby op één van de echt JONG en veelbelovende bandleden van World Service. Hij zat daar te luisteren naar de clip Bunad van Kapthijn. De cliché rocker was blijkbaar niet gecharmeerd van hiphop en vond het nodig dit met enig geweld kenbaar te maken. Uit betrouwbare bron vernam ik dat ze nu naar hun gage kunnen fluiten......wat goed is om te horen, maar van mij had de afrekening met die viking wel wat bloederige gemogen......toch?

ROCK

Op vrijdag zijn de opnames in de studio afgerond en had iedereen de tijd om wat bij te komen voor het optreden vandaag. Gisteravond is het Working Class Hero Festival van start gegaan, dat nogal rock georiënteerd is.......maar de jongens passen zich snel aan.

BUNAD

SOORT VAN STUDIO

De hiphop versie van High Hopes viel in goede aarde bij Tim Scott, waarop hij Kapthijn, Mitss en Stefanovici na de show in Buddy bij hem thuis uitnodigde voor een (sterk)drankje en een privé optreden. De heren waren dermate onder de indruk, dat ik me nu afvraag of ze binnenkort ook onder de tattoos zitten. Afijn, ze hadden ook deze ochtend wat problemen met het opstaan….

De donderdag was ingepland voor de opname van het bewerkte nummer High Hopes, dat een soort van gesamtkunstwerk moet worden. Afgezien van het mooie jaren zeventig landschap behangetje, was ik niet echt onder de indruk van de studio. Het had wat weg van een studentenkamer, alleen de verschimmelde pizzaresten ontbraken nog. Dit zegt natuurlijk niets over de kwaliteit van de opnames en de jongen in charge (niet Wouter hoor). Opnemen bestaat voor een groot deel uit wachten… wachten en wachten. Vanuit een ooghoek zag ik Kapthijn, Mitss en Stefanovici over het dak bewegen, druk doende met het opnemen van een videoclip. De heren weten goed raad met de tijd, als ze eenmaal wakker zijn.

AHOY

Een Kapthijn zonder crew is als een boot zonder water. Onder het dreigement me te kielhalen even alle aandacht voor.....Mitss en Stefanovici. Mitss er een beat is, is er een rijm. Stefanovici zorgt op een eigentijdse wijze voor een ´klassieke´compositie. Ik hoop dat ik het nu droog houd.......

SHOWTIME

Gisterenavond was het dan eindelijk zo ver en hadden de bands/ acts de mogelijkheid zich te presenteren in Buddy. Buddy had heel wat minder moeite met de kwalificatie van de bands, dan de bands zelf: World Service - alternatief, Fucking in Champange - rock ´n´roll, Assassin of a Beautiful Brunette - progressieve rock, The Claims - rock en Bottle Caps - electro poprock. Niet dat het echt klopte, maar ja dan moet je het maar niet aan een Buddy overlaten. Chauvinistisch als ik ben, vond ik de show van Kapthijn en kornuiten natuurlijk de beste. Hun op zondag met de Noren gemaakte track Bunad sloeg in als een bom. De bands deden weinig onder voor elkaar en vormden een goede mix van genres. Victor Brandt, drummer van The Death Letters, had er een wat uitgesprokener mening over, maar ja hij hoeft ook niemand te vriend te houden.

HIPHOP CLICHE

ROCK-'N-ROLL CLICHE

Het bier is hier enorm duur, maar je krijgt wel grote glazen. Zo is het ook ongeveer met de oefenruimtes die we vandaag in Oslo bezochten. Het complex met oefenruimtes heet hier oefenhotel. Nou weet ik dat er veel bands zijn waar je bij in slaap valt, maar ik neem aan dat de naam daar niet naar verwijst. Het heet ook geen oefenhostel, wat wijst op het feit dat we hier niet te doen hebben met zomaar een overnachtingsplek voor muzikanten. Het is een vier sterren oefenruimte, met dito prijs, waar je 24 uur per dag terecht kunt, maar waar je per uur moet afrekenen. Een hotel waar je per uur betaald levert dan toch weer hele andere associaties op. Terwijl de jonge muzikanten in dit project zich dagelijks afvragen waar ze goedkoop sigaretten en bier kunnen krijgen, prijkt er op een groot bord in iedere oefenruimte van het hotel ´verboden te roken, te drinken en te eten´. Ik weet het niet.......krijg het gevoel dat het niet helemaal aansluit. Misschien is het nu toch echt gedaan met het rock-'n-roll cliché?

HOOGBEZOEK

Vandaag staat er een bezoek aan Oslo op het programma, dit keer niet per boot, maar gewoon per trein. We bezoeken o.a. het Norsk Rockforband. Voor de avond is een optreden gepland van de Noorse band Word Service in een plek die Buddy heet en krijgen alle andere bands / acts ook de mogelijkheid zich te presenteren. Ik ben natuurlijk aangenaam verrast dat koningin Beatrix op mijn uitnodiging is ingegaan en speciaal voor het optreden van Kapthijn naar Noorwegen is afgereisd. Om te benadrukken hoe gecharmeerd ze is van Kapthijn, is ze zelfs niet met het vliegtuig maar per boot gekomen.

KAPTHIJN AAN HET ROER

INTRODUCTIE

Alle deelnemende bands/ acts hebben zichzelf gisteren geïntroduceerd en hier volgt de opsomming: Kapthijn (nl), The Claims (fr) World Service (no), Fucking in Champagne (de), The Bottle Caps (pl) en Assassin of a Beautiful Brunette (is). Hoewel ze allen feilloos hun inspiratiebronnen konden noemen, bleek de eigen muziek dermate uniek dat het niet onder een kopje was te categoriseren; laffaards! Geef mij dan maar Kapthijn; ´wij maken Nederlandstalige hiphop´.

Wie o wie is Tim Scott? Geef het juiste antwoord en ontvang als eerste de unieke remix van zijn High Hopes in je inbox.

HIGH HOPES

Alle bands werken aan het nummer High Hopes van Tim Scott, met begeleiding van de master himself. Kapthijn is de oefenruimte ingedoken met Fucking in Champagne, waarmee een Nederlands - Duitse samenwerking tot stand is gekomen; dit geeft High Hopes.

In een nutteloos uurtje hebben Wouter (gitaar) en ik (drum) een poging gedaan The Death Letters (winnaars HSMC 2008) te imiteren. Hoewel een passerende Noor veronderstelde dat Tim Scott hier aan het werk was, kan ik je verzekeren dat ik deze opmerking niet zozeer als een compliment opvat, maar als een volledig gebrek aan muzikale kennis. Het benaderde op geen enkele manier een Tim Scott en ook The Death Letters bleken onbereikbaar voor ons. Gelukkig komen The Death Letters vandaag aan in Drammen om tijdens het Working Class Hero Festival zelf even te laten horen wat ze in huis hebben.

GOEDEMORGEN

De brunette van de Poolse band The Bottle Caps heeft, blijkbaar uit voorzorg, het haar rood geverfd, dus gisterenavond verliep iets minder spectaculair dan gehoopt. De aangekondigde jamsessie werd gedomineerd door sessie muzikanten van in de dertig met een overeenkomstig publiek. De jonge bands stonden dan ook na drie tellen weer buiten en verdwenen in een oefenruimte of hotelkamer. Terwijl de aanwezige bands met hun apparatuur heen en weer tussen het hotel en de oefenruimte pendelen, heeft Kapthijn in de klerenkast van de hotelkamer een studio ingericht en waren ze drukdoende nieuw ideeen vast te leggen. Ter inspiratie hebben ze de halve nacht gegamed met de Noren en IJslanders. Het is hier ook moeilijk vast te stellen wanneer het nacht wordt, want het is heeeeel lang licht. Ze zien er echter verassend fris uit bij het ontbijt.

WE ZIJN ER

Het was weer vroeg deze ochtend, je wilt tenslotte je vlucht naar Oslo niet missen. Toch jammer dat de vlucht dan uiteindelijk 1,5 uur vertraging heeft. Niet heel erg verassend natuurlijk, wat ik wel verassend vond was de aankondiging op Schiphol dat er een kerkdienst ging beginnen, zo tussen de aankondigingen van vertraagde vluchten en het verbod om te roken. Ik had dit nog niet eerder meegemaakt op Schiphol, kwam dit door de zondag of is iedereen inmiddels zo bang om te vliegen dat een snel gebed voor de vlucht nooit kwaad kan? We hebben geen gebruik gemaakt van de service, maar zijn gelukkig toch goed aangekomen in Noorwegen. Het hotel is boven verwachting en de prijs voor een BigMac ook. Het is maar goed dat Kapthijn nog even de shops op Schiphol heeft geplunderd, anders was het een week zonder drank en sigaretten geworden.

De bands Fucking in Champagne (de) en The Assassin of a Beautiful Brunette (is) moeten nog arriveren, waarna het gezien de namen van beide bands, pas echt feest gaat worden.

DAG SIENEKE HIER KOMT KAPTHIJN

SIENEKE VERSUS KAPTHIJN

Als muziekliefhebber was het Eurovisie Songfestival natuurlijk geheel aan mij voorbij gegaan. Bij een bezoek aan Haarlem afgelopen maandag beland ik ongewild midden in de Draaiorgeldag………zeg is het Eurovisie Songfestival niet in Oslo? Als de Nijmeegse Sieneke met haar 'Ik ben verliefd (Sha-la-lie)', geschreven door Pierre Kartner, hoge ogen gaat gooien op het 55ste Eurovisie Songfestival in Oslo, dan kan Kapthijn echt niet meer stuk daar in Noorwegen. Kapthijn heeft twee mogelijke missies; het enthousiasme van de Noren voor Nederlandse taal en muziek verder stimuleren en/of onze eer redden als een land dat meer te bieden heeft dan draaiorgels en Sienekes. De te volgen strategie hangt af van de tweede halve finale vanavond.

OP NAAR NOORWEGEN

De strijd is gestreden en de winnaars van de High School Music Competition 2010 zijn bekend. Op de 3e plaats is geëindigd Face The Fact, gevolgd door Hunting The Robot op de 2e plaats en een verrassende 1e plaats voor Kapthijn. Een mijlpaal in de geschiedenis van de HSMC, want niet eerder won een hiphop act de 1e plaats. Ik zag de metal van Face The Fact wel goed gedijen bij de Noren, de elektronische indie van Hunting The Robot werd al een tikje gewaagder………maar Nederlandstalige hiphop op het Working Class Hero Festival in Noorwegen………… Vikingen, hier komt jullie Kapthijn!

HSMC FINALE

Op zondag 23 mei 2010 wordt duidelijk welke bands of acts we op deze blog kunnen volgen op hun eerste Europese tour. Een week na de finale vertrekken we al naar Noorwegen met een winnaar, om daar een week te vertoeven rond het Working Class Hero festival. Wees er bij op zondagmiddag vanaf 15.00 uur in het Paard van Troje in Den Haag om het mee te maken.